20 jaar De Helling x Sytse Wils en Johan Gijsen

Een interview met de eerste programmeurs van De Helling

Wij zijn niet de enige die iets te vieren hebben. Precies 20 jaar geleden begon Sytse Wils aan zijn avontuur bij Tivoli, precies op het moment dat De Helling geboren werd. Hij jubileert dus vrolijk met ons mee. Zijn compagnon Johan Gijsen was er zelfs nog eerder bij. Hij begon als programmeur bij Tivoli in 2000. Beiden stonden dus aan het fundament van De Helling. Als onze eerste twee programmeurs hielpen ze De Helling opbouwen tot wat het vandaag de dag is. Tegenwoordig werkt Sytse als boeker voor TivoliVredenburg en Johan zette met zijn Le Guess Who? een internationaal gerenommeerd festival in onze stad neer. Toch kwam het duo graag even terug naar de kop van Rotsoord voor een trip down memory lane.

Weet je nog wanneer je voor het eerst in De Helling was?

Johan: Ik weet nog dat ik als programmeur bij Tivoli Oudegracht al behoefte had aan een kleinere zaal, waar je wat meer kon experimenteren. De Helling kwam dus precies op het goede moment. Sytse werd toen ook aangehaakt. Dat was ook heel fijn, om te kunnen sparren. Volgens mij hebben we hier heel veel bijzondere dingen neergezet. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen. Voordat we officieel opengingen, lukte het ons bijvoorbeeld om hier Michael Franti van Spearhead neer te zetten als try-out. Dat was toen echt een grote naam. Dat was zo spannend. Eigenlijk was de hele horeca nog niet gefixt en we moesten nog ontdekken hoe alles werkte, maar we hadden hier al een best grote show staan. Toen dat werkte, dacht ik wel: wauw, dat is wel gaaf!

Sytse: Voor mij begon het allemaal nog wel iets eerder. Voordat ik hier werkte, was ik programmeur bij EKKO. In 1999 of 2000 begon deze locatie als De Vrije Vloer. Die zwierven de voorgaande jaren een beetje door de stad, maar hier kregen ze een vaste plek. Bij EKKO zagen we dat wel met angst en beven tegemoet, als ik eerlijk ben. We konden heel leuke dingen programmeren bij EKKO, maar het draaide toch bijna volledig op vrijwilligers. We dachten echt: ‘We verliezen alles wat we hebben opgebouwd, iedereen gaat straks naar De Vloer.’ Dat gebeurde niet. Het bleek toch moeilijk om zoiets vanuit het niets op te bouwen. Toen De Vloer failliet ging, kreeg Tivoli hier de sleutel, en ging ik hier ook aan de slag. Het voelde wel raar om die overstap te maken. Ik heb ook wel getwijfeld of ik het wel moest doen. Ik heb het uiteindelijk toch op intuïtie gedaan. Uiteindelijk pakte het allemaal goed uit. Het bleek perfect naast elkaar te kunnen bestaan in Utrecht: Tivoli Oudegracht, De Helling – met meer programma dan ooit tevoren – en ook EKKO ging fantastisch door. Angst is dus toch een slechte raadgever.

Wat zijn typische acts die goed passen bij De Helling?

Sytse: Ik heb een heel slecht geheugen, ik weet al bijna niet meer wat er deze week bij ons in TivoliVredenburg speelt. Ik weet wel nog: je had hier een heel dik soundsystem, met beter geluid dan in de Oudegracht en EKKO. Dus alles met een beetje pit kwam hier zo goed tot z’n recht, of het nou hiphop, rock of elektronica is. De capaciteit is hier ook iets hoger dan bij EKKO, dus je kon net wat duurdere acts halen dan zij. Een concert in Tivoli Oudegracht met 400 bezoekers doe je niet zo snel, maar hier is het dan aan en vol.

Johan: Volgens mij klopt het helemaal wat je zegt, en mijn geheugen is minstens zo slecht als het jouwe. Je kan hier ook heel goed grote bands kwijt. Het podium is nogal breed, dus ook heel geschikt voor grote reggaebands. Een 12-koppig Skatalites bijvoorbeeld. Ik kan me ook nog herinneren dat wij als een van de eersten met dubstep aan de haal gingen, toen het nog echt een niche-genre was. Die muziek past perfect bij dit geluidssysteem. Het was echt een speeltuin. We hebben hier club Radar georganiseerd. Dat was een concept zonder hokjes, dan begon je met een folkband, en eindigde je met zware elektronica. Toen stond The Tallest Man on Earth hier nog voor 20 man te spelen. Vroeger bij de Oudegracht moesten er toch altijd wel zo’n zes of zevenhonderd mensen komen om iets te laten draaien. Hier zijn die aantallen gewoon veel lager. Dat geeft ruimte om te experimenteren. Heel gaaf is dat.

Beschrijf De Helling in 20 seconden

Sytse: Wat ik heel cool vind aan De Helling – en dat zou je denigrerend kunnen opvatten – is dat het zo basic is. Je kan de artiest goed zien, overal waar je staat. Het is gewoon een zwarte doos. Je hebt het gevoel dat de rock ‘n roll hier nooit weggegaan is. Het is alternatief. En tegelijkertijd hebben hier ook veel 3FM-acts gestaan, die wat meer mainstream waren. En dat werkte ook perfect! Het is gewoon een heerlijke zaal, het podium is hoog genoeg. Als het gaande is, voel je ook de energie. Het voelt alsof je in een kolkende massa verdwijnt. De simpelheid van deze zaal, dat is wat hier zo goed aan is.

Johan: De Helling is er voor iedereen. Het is een warm bad. Dat geluidssysteem blijft maar terugkomen. De fijne ligging die het voor bepaalde artiesten heel aantrekkelijk maakt om hier te spelen. Het is gewoon een heel prettige zaal, en ook wel uniek in Nederland.