LE:EN Play: Mark Lohmann & So-Fi

LE:EN PLAY is een maandelijkse muzikale samenwerking tussen podium De Helling en restaurant LE:EN en vindt plaats in LE:EN, THE DRAIN PLAY.

Mark Lohmann

Ik verstop alles diep in het zand, en ik vergeet het altijd naderhand, tot op een dag het opeens aan komt draven…
“Of ie er zelf ook zo over denkt is onduidelijk, maar graven in de kattenbak van Mark Lohmann loont. Het is als het dagboek waarvan je zelf te laf of te lui of te beschaamd bent om het te schrijven. Mark Lohmann handelt in gedeelde smart. Mark lijdt niet voor de kunst, hij lijdt voor de luisteraar. Alledaags ongemak verpakt in de mooiste liedjes.

Avondeten, who gives a fuck, als niemand je vertelt hoe het heeft gesmaakt?
Oké vooruit, toch ook een beetje Engels. Net als de muziek. Zeker, gedachten gaan uit naar Spinvis. Maar net zo makkelijk naar het meest romantische subgenre binnen de indie, tweepop. Acid House Kings, Alvvays en, jawel, Belle & Sebastian. Ontroerend delicate popliedjes van the boy with the Arab schep. Huilend naast de kattenbak. Wij om hem heen. Het is goed zo, Mark.”

So-Fi

So-Fi betreedt de Nederlandse popbühne als ware ze David Byrne met een cassettespeler: “Hallo, hier ben ik!” Met schone schijn bezingt de Rotterdamse muzikant – echte naam: Sophie Reekers – op haar debuut-EP Maar Verder Gaat Het Goed het vernislaagje van onze sociale omgang. De dingen die we zeggen maar niet menen, de dingen die we goed bedoelen maar beter voor ons hadden kunnen houden. Bijna fluisterend vraagt ze zich af: ‘Tussen de lijnen door, kun je me dan verstaan?’

Hoe vaak ze de woorden zelf wel niet heeft uitgesproken: “Maar verder gaat het goed hoor.” Op een feestje. In de hoek. Je eigen weemoed relativeren tot er weinig meer van over lijkt. Toen het even niet zo goed ging, schreef Sophie haar eerste So-Fi-liedjes met een goedkope synthesizer en een krakkemikkige drumcomputer; allereerst om zichzelf durf in te praten, tot ze besefte dat wel meer mensen dat konden gebruiken.